به نام خداوند جان و خرد
ایران ، زادگاه آزادگان و نجیب زادگان .به خود می بالم که در این دیرینه خاک پاک زاده شدم و نفس میکشم.من این وطن را دوست دارم ، من ایران را دوست دارم ، چون شعر دارد ، هنر دارد ، وسوسه ماندن دارد .من این خاک دُر پرور را دوست دارم . این خاک که در عمر دیرینه اش هیچ گاه تهی از رستم ها و آرش ها نبوده است ، نیست و نخواهد بود. دیو صفتان همواره ی تاریخ بوده اند ، این نبرد دائمی نور و تاریکیست . این مرز و بوم در طول تاریخ ، بسیار سودای دست اندازی دیو و ددان به خود دیده است ، و این بار هم . اما این بار ماجرا کمی فرق میکند. این بار ، کفتاری ۷۵ ساله سودای پنجه در پنجه افکندن با این ققنوس هزاران ساله را دارد ، ققنوسی که هر بار استوار تر از قبلش سر برآورده است و به لطف خدا این بار هم ، تاریخ خود بهترین گواه است . نام ها آمده اند و رفته اند ، نشانی از اسکندر و چنگیز نمیبینیم . تنها چیزی که مانده ، همین خاک پاک ما ایران است . از صمیم قلب برای شما ملت شریف ایران آرزوی سربلندی و عزت روز افزون داریم و مثل همیشه در کنار شما خواهیم ماند تا به لطف خدا در حد توان مرهمی باشیم بر درد های شما.
